Actueel
Ouwersloot Kerkhoven bij RTLZ
Zondag 26 juli 2020 was Ouwersloot Kerkhoven op RTLZ te zien. Bekijk hier het item terug.
Nieuwsbrief
Download hier onze nieuwsbrief
– nieuwsbrief eindejaarstips-2023
– nieuwsbrief Miljoenennota 2024
– nieuwsbrief september 2023
– nieuwsbrief juni 2023
– nieuwsbrief april 2023
– nieuwsbrief februari 2023
– nieuwsbrief eindejaarstips-2022
– nieuwsbrief Miljoenennota 2023
– nieuwsbrief augustus 2022
– nieuwsbrief juni 2022
– nieuwsbrief april 2022
– nieuwsbrief februari 2022
– nieuwsbrief Eindejaarstips 2021
– Nieuwsbrief Miljoenennota 2022
– nieuwsbrief september 2021
– nieuwsbrief juni 2021
– nieuwsbrief april 2021
– nieuwsbrief februari 2021
– nieuwsbrief eindejaarstips-2020
– nieuwsbrief Miljoenennota 2021
– nieuwsbrief aug-sept 2020
– nieuwsbrief juni 2020
– nieuwsbrief februari 2020
– nieuwsbrief eindejaarstips-2019
– nieuwsbrief Miljoenennota 2020
– nieuwsbrief september 2019
– nieuwsbrief juni 2019
– nieuwsbrief april 2019
– nieuwsbrief februari 2019
Met enige regelmaat schrijven wij wat ons op het hart ligt. Dit doen we in de vorm van een blog, welke u hieronder kunt lezen. Oudere blogs vindt u onderaan deze pagina.
Europa economische motor
Hoera. Europa speelt weer een rol van betekenis in de wereldeconomie. Het IMF heeft becijferd dat Europa inmiddels positief bijdraagt aan de wereldwijde economische groei. Hierdoor zou ook een vliegwieleffect ontstaan, met louter positieve economische vooruitzichten. Mooi.
Nou weet ik niet hoe het u vergaat, maar de kans is groot dat u nog bezig bent met herstel van de crisis en het vullen van allerlei gaten. Die crisis heeft Europa nogal hard getroffen en pas nu, kennelijk, kruipt Europa uit het dal. Het probleem dat ik zelf heb met deze mooie berichten, is dat een aantal vragen niet wordt beantwoord. Immers, als je de bodem hebt bereikt, dan is groei wel leuk, maar hoe lang duurt het alvorens de verliezen van de crisis zijn goedgemaakt?
Ondernemers, u en ik, hebben maatregelen getroffen. Bijvoorbeeld terug naar de ‘core business’, krimpen, aflossingen opschorten, anders financieren, risico’s mijden, etc. In bijna alle gevallen zijn we ingeteerd op onze reserves. Voordat we allemaal weer terug zijn op het niveau van voor de crisis, is nog wel wat groei noodzakelijk zou ik denken. Voordat we onze plannen weer uit de kast durven halen, voordat we weer echt durven en voordat we weer volgende groeistappen zetten duurt nog wel even.
Natuurlijk zie ik om mij heen weer groei, ik zie de bouwsector floreren, ik zie weer voorzichtige stappen voorwaarts in veel andere branches, zoals de horeca. Ik zie echter ook dat veelal geen sprake is van echte groei in de zin van nieuwe activiteiten en meer nieuw personeel. Ik zie vooral meer winst, waarmee gaten worden gedicht, extra aflossingen worden gedaan, crediteuren worden ingelopen en belastingschulden worden voldaan. Allemaal opgelopen achterstanden die eerst (moeten) worden ingelopen, waardoor de balansen weer worden versterkt. Een aantal trends vanuit de crisis zie ik echter ook nu doorgezet. Veel ondernemers willen liever (nog?) niet investeren. Niet in personeel, niet in machines. ‘Lean and mean’ opereren heeft ook zo zijn voordelen. Risico’s worden nog steeds zo veel mogelijk vermeden, uitbesteed en/ of afgeschoven.
Om nog maar eens een Engelse term te gebruiken, de ‘make or buy’ beslissing, valt vaak uit in het voordeel van ‘buy’. Minder winst, maar ook minder risico, minder investeringen, minder kapitaalbeslag, minder rompslomp. De weg terug is ook gemakkelijker. Als het tegen zit, blijf je niet zitten met een hele productie omgeving die je weer moet saneren. Veel bedrijven kiezen voor een ‘agile’ (wendbaar) bedrijfsmodel. Weer een Engelse term die bedoelt aan te geven dat bedrijven zich moeten afvragen hoe ze gemakkelijk(er) kunnen bewegen en veranderen. Daardoor kunnen ze zich gemakkelijker aanpassen aan een veranderende markt. Dit is natuurlijk allemaal niet nieuw en ook een veelal door de omstandigheden afgedwongen keuze, maar wel hip.
Met enig boerenverstand komt u er ook wel hoor. Wat als de middelen niet voorhanden zijn om de organisatie te laten groeien? Dan gaat u op zoek naar partners en leveranciers, die voor u delen in het proces kunnen uitvoeren. U zorgt al lang voor een ‘flexibele schil’ aan medewerkers. Ook heeft u bij de keuze van de inzet van uw bedrijfsmiddelen al gezorgd voor passende financiering, waardoor u uw vermogen en werkkapitaal zo effectief mogelijk aanwendt. U kunt zich dus relatief gemakkelijk aanpassen en (weer) nieuwe kansen pakken. U bent ‘agile’. Mooi. En nu?
Nu ontstaan er weer nieuwe uitdagingen. Immers, u en ik hebben inmiddels veel zaken uitbesteed aan allerlei dienstverleners, leveranciers, producenten en andere ‘derden’.
Wij hebben ons toegelegd op de kern van ons werk, daar waar de grootste toegevoegde waarde ligt dus. Wie doet dan al dan uitbesteedde werk van ons? Helaas, helaas, vindt dat werk vaak over onze grenzen heen. Ook over de grenzen van Europa. Waar wordt uw website gehost? Waar bevindt zich de helpdesk van uw software leverancier? Waar wordt software ontwikkeld? Wie fabriceert de onderdelen die u nog slechts assembleert of installeert? Waar is het call center dat klachten afhandelt? Hoe komt de laagste prijs voor u en voor consumentengoederen tot stand?
Economieën als die van China, India, Taiwan, Bulgarije, Polen, etc. doen er hun voordeel mee. Dat betekent echter ook dat de werkgelegenheid grotendeels is geëxporteerd. Natuurlijk heeft het politieke voordelen, zoals een relatief lage CO2 uitstoot, een hoog gemiddeld inkomen, want hoge toegevoegde waarden, goede werkomstandigheden voor onze werknemers, etc. De vraag is echter voor hoe lang.
Steeds meer technologische ontwikkelingen, robotisering, patenten en rechten verdwijnen uit ons land en uit Europa. De ‘lage lonen landen’ van weleer, ontwikkelen zich in ongelofelijk hoog tempo. Zij zijn steeds vaker ook eigenaar van ontwikkelingen en technologieën, in plaats van louter producenten tegen de laagst mogelijke kostprijs.
Waar Japan zich ooit heeft ontwikkeld in de auto industrie en consumentenelektronica, heeft Korea dit stokje overgenomen en is inmiddels ook leidend in bijvoorbeeld de scheepvaartindustrie. India is wereldwijd de grootste dienstverlener in automatisering en dicteert de staalmarkt. Plezierjachten, sloepen en speedboten komen uit Polen, alwaar de glasvezel en kunststofindustrie gigantische stappen heeft gemaakt. Men werkt zich het schompes, maakt lange dagen, is trots op het werk, het product en het bedrijf en zeurt niet.
Die ontwikkelingen doen mij steevast denken aan een Heineken reclame. De heer Gustav Eiffel leidt mensen rond op de wereldtentoonstelling van 1889, waar hij graag de complimenten in ontvangst neemt voor de Eiffeltoren. De Engelsen tonen een stoomtrein, waarvan Eiffel arrogant opmerkt ‘a lot of ‘ot air if you ask me’ en bij de Nederlandse inzending (Heineken) slechts ‘a door table’ ziet.
Het arrogante navelstaren en de al even arrogante zelfingenomen blik op de eigen verworvenheden en de eigen ontwikkelingen, zorgen er voor dat economische machten verschuiven.
De arrogantie volgt, althans lijkt te volgen, op het feit dat ‘we’ het zo goed hebben, dat we niet meer echt hoeven. We vinden het wel goed zo, het is mooi. Mensen in andere landen moeten wel; ze hebben niks, geen eten, geen sociaal vangnet, geen huis, geen verwarming; er is weinig keuze dan aanpakken en doorgaan. Die mentaliteit hebben wij simpelweg niet meer. De oplossing die wij dan maar hebben bedacht is ‘de diensteneconomie’. De ene helft van de bedrijven, adviseert de andere helft. Hoe kan het beter, hoe verhogen we de productiviteit, hoe gaan we meten, etc. Iedere pukkelige schoolverlater in Nederland is direct adviseur, consultant, manager, of iets anders waarbij je in ieder geval geen vuile handen krijgt. Dit is natuurlijk maar een tijdelijke oplossing, omdat veel diensten slecht zijn te exporteren. Waar we nu nog geen rekening mee houden, is dat veel diensten wel kunnen worden geïmporteerd. Uw accountant is wellicht over een paar jaar ook gewoon een Indiër. Kwestie van bijscholen en een beetje techniek.
U en ik moeten dus weer ouderwets aan de bak om Europa te helpen groeien, of op de been te houden de komende eeuwen.
Blog geschreven door Bart Ouwersloot
21 november 2017
Blog Archief
13 maart 2017 – Stemwijzer
19 december 2016 – Accountants-eed
16 februari 2016 – Economische principes
2 december 2015 – De Sint is er weer
17 november 2015 – Economische motoren
12 oktober 2015 – Asiel
27 juli 2015 – Het systeem
17 maart 2015 – Nederlanders
17 maart 2015 – Bonnetje
12 januari 2015 – Groene stroom
29 september 2014 – Justitie en economie
29 september 2014 – Financieren…
25 augustus 2014 – From Russia…
14 juli 2014 – Links en rechts
17 juni 2014 – Blije accountant
16 juni 2014 – Opper hypocriet
26 mei 2014 – Windei
23 mei 2014 – Regio Kop van Noord Holland
17 april 2014 – FNV? Exporteren!
17 mrt. 2014 – Starten?
17 febr. 2014 – Goed recht
6 febr. 2014 – Gaat het gebeuren?
3 febr. 2014 – Weekers
27 jan. 2014 – Eng land
20 jan. 2014 – Windbelasting
17 jan. 2014 – Agenten en bankiers; regels zijn regels!
4 jan. 2014 – Ondernemer = gek (?)
2 jan. 2014 – Hoe anderen er over denken…..– nieuwsbrief september 2019
